Na tym blogu znajdziesz: Porady,Produkty,Akcje organizowane w różnych miastach, itp. Znajdziesz tu wiele ciekawych wpisów a jeśli nie ma tego o czym chcecie poczytać to piszcie w komentarzach - postaram się dodać wpisy jakich oczekujecie .Mam nadzieję że ten blog będzie przydatny dla was.
piątek, 20 kwietnia 2012
~Cztery etapy kociego życia
Ślepe, głuche, ważące zaledwie 70-100 gramów nowo narodzone kotki są zupełnie bezbronne. Zaraz po urodzeniu ich matki liżą je, aby pobudzić proces oddychania. Na tym etapie maleńkie kotki mogą jedynie spać i jeść, ich matki muszą nawet lizać ich brzuszki, aby pobudzić trawienie. Jednakże postęp, jaki czynią, robi duże wrażenie. Kocie noworodki przybierają na wadze około 15 gramów dziennie. Ich wzrok i pozostałe zmysły uaktywniają się około dziesiątego dnia.
W połowie trzeciego tygodnia kocięta zaczynają uważnie badać swoje otoczenie. Naśladują swoją matkę w drapaniu, zaczynają uczyć się kociej higieny (w tej sytuacji polecamy płytką kuwetę). Następnie rozpoczynają wspólne zabawy. Uczą się bronić i atakować, nacierać i uciekać, rozpoznawać nawoływania i sygnały ostrzegające o niebezpieczeństwie. W ciągu pięciu tygodni ich zmysły są już w pełni rozwinięte. W szóstym tygodniu życia potrafią już same się czyścić. Jest to odpowiedni moment, aby odstawić je od matki. W dziesiątym-dwunastym tygodniu życia są już gotowe do przeprowadzki do nowego domu. Od tej chwili potrzebować będą specjalnej diety, zbilansowanej tak, by zaspokoić wzrastające zapotrzebowanie na składniki odżywcze.
Koty zaczynają dojrzewać w wieku 4-6 miesięcy. Umiejętność skradania się i polowania jest już w pełni rozwinięta, a zęby mleczne ustąpiły miejsca zębom stałym. Dojrzałość płciowa pojawia się tuż po tym; kotki są gotowe do prokreacji w wieku siedmiu-ośmiu miesięcy, a kocury – między dziewiątym a dziesiątym miesiącem. Kocury zaczynają znaczyć swój teren w momencie osiągnięcia dojrzałości seksualnej. Jeśli nie chcesz, aby twój kot miał potomstwo, jest to właściwy moment na sterylizację – niewielki zabieg, po którym kot szybko wraca do zdrowia.
Koty osiągają wiek seniora około ósmego roku życia. Większość objawów starzenia jest niezauważalna dla ludzi; te widoczne to wzrastająca sztywność stawów oraz zwiększona długość snu i odpoczynku. Może nastąpić także pogorszenie wzroku i słuchu. Wrażliwi właściciele czworonogów rozpoznają te objawy i wprowadzają odpowiednie udogodnienia – krzesło ustawione tak, by ułatwić kotu wskoczenie na parapet czy specjalnie przygotowane ciepłe miejsce (starsze koty potrzebują więcej ciepła). Niezbędne są także zmiany w diecie kota; teraz dieta ta musi uwzględniać zmieniający się metabolizm. Pomimo tych zmian, mnóstwo kotów wciąż biega i bawi się nawet w wieku dziesięciu lat i więcej.
Nienawidzą wody, mogą marudzić przy jedzeniu albo mieć swoje własne pomysły na to, kto jest właścicielem tego wygodnego krzesła stojącego w rogu. Mimo to z kotami żyje się łatwo, bo ich potrzeby są proste. Kluczem do szczęśliwego współżycia jest zrozumienie instynktów, jakie rządzą zachowaniem kota – potrzeba posiadania domu, terytorium, potrzeba polowania, aktywności płciowej oraz język ich ciała. Przedstawiamy krótką historię kota wśród ludzi, a także sprawdzamy, co koniecznie trzeba wziąć pod uwagę, próbując zrozumieć kocie potrzeby.
Starożytni Egipcjanie jako pierwsi, około 5 000 lat temu, udomowili koty. Wykorzystywali je do pilnowania spichlerzy przed gryzoniami, ceniąc je jednocześnie za umiejętność dotrzymywania towarzystwa. Później koty były czczone jako wcielenie Bastet, bogini macierzyństwa i płodności. Prestiżowy status kotów w Egipcie można przeciwstawić prześladowaniom, jakie koty cierpiały w średniowiecznej Wielkiej Brytanii. Postrzegano je wówczas jako stworzenia grzeszne, podstępne i złe. Szczególną nienawiść wzbudzały koty czarne. Wiele czasu minęło, zanim na Zachodzie zaakceptowano koty. Popularność zyskały sobie około siedemnastego wieku.
Ponieważ są lojalne, przyjacielskie i towarzyskie. Ponieważ lubią towarzystwo ludzi bez względu na ich wiek. Ponieważ są wrażliwe na nasze nastroje i rozumieją nas. To prawda, że posiadanie kota jest jedną z wielkich życiowych przyjemności.
Nieważne, czy to farma, czy miejskie mieszkanie, koty lubią bezpieczeństwo domu, w którym ustanawiają swoje terytorium. Jest to zachowanie instynktowne, nabyte, gdy musiały polować, aby przeżyć. Wtedy to większe terytorium oznaczało większą szansę znalezienia jedzenia. Kocury mają w porównaniu do kotek nawet dziesięciokrotnie większą potrzebę posiadania terytorium.
Koty uwielbiają różnorodność i ruch. Jeżeli Twój kot lubi się włóczyć po dworze, znajdzie się wiele okazji, aby mu to zapewnić. Koty przebywające w pomieszczeniu potrzebują bogactwa otoczenia, włącznie z różnorodnymi miejscami snu lub chowania się, meblami i półkami do skakania na nie oraz, co najważniejsze, mnóstwa ciepła. Pozycja, jaką przybiera Twój kot, powie Ci, czy jest mu wystarczająco ciepło. Jeśli kot jest komfortowo wyciągnięty, to dobrze; zwinięty w kłębek sygnalizuje, że jest mu zimno i może nie chcieć wyjść na dwór. W takiej sytuacji zadbaj, by miał kuwetę.
Koty słyną z tego, że nienawidzą wody. Nawet mały prysznic powoduje, że obsesyjnie suszą i czyszczą swe futro. Są wyjątki, na przykład koty rasy turecki van są miłośnikami pływania. Ale prawie wszystkie koty są w stanie zapomnieć o swojej nienawiści do wody, jeżeli w wodzie pływa złota rybka. Jeśli chodzi o picie wody, musisz dbać, aby Twój kot pił wystarczająco dużo, w celu uniknięcia problemów z nerkami.
Polowanie urządzane przez Twojego kota może być irytujące, zwłaszcza gdy kot przynosi swój łup do domu. Jednak karanie za to jest bezskuteczne, ponieważ instynkt zakorzeniony jest głęboko, a umiejętność polowania nabyta w bardzo wczesnym wieku. Koty polują bez względu na to, jak bardzo są najedzone. Możliwe, że będą przynosić swój łup w celu zaprezentowania Ci go i zebrania pochwał. Możesz, oczywiście, podjąć pewne kroki, aby zredukować liczbę polowań. Czynności zastępujące polowanie, takie, jak zabawy, są skuteczne, podobnie jak zatrzymywanie kota w domu na noc. Innym dobrym pomysłem jest przyczepienie kotu dzwonka do obroży, tak, by ostrzegał ptaki i inne potencjalne ofiary o zbliżającym się niebezpieczeństwie.
Oprócz ‘zadowolonego’ mruczenia, miauczenia mającego wzbudzić zainteresowanie oraz wściekłego prychania, Twój kot posługuje się rozległym słownikiem, wspomaganym sylwetką, pozycją uszu, pyszczka i ogona. Zdrowy rozsądek pomoże zrozumieć Ci, co mówi Twój kot. Na przykład, większość ludzi z łatwością rozpozna kota zadowolonego, z przymkniętymi oczami i całkowicie zrelaksowanym ciałem. Często towarzyszy temu mruczenie i poruszanie łapami, będące echem tego, co robią kocięta, stymulując strumień mleka matki. Wiele mówią także uszy – uniesione i skierowanie nieco w przód w sytuacji alarmowej, odsunięte do tyłu, gdy kot się denerwuje i ułożone płasko, gdy jest przestraszony lub zły. Bardzo ekspresywne są kocie ogony – uniesione na powitanie, łagodnie rozkołysane na znak radości i oczekiwania lub wykonujące gwałtowne ruchy, gdy kot jest poirytowany. Właściciele kotów uczą się także rozróżniać rodzaje miauczenia, od żałosnego, gdy kot poszukuje swojego właściciela do rozwścieczonego, którym zapewnia, że nie ma ochoty wejść do podróżnej klatki. Zadziwia również widok kota napuszonego i groźnie syczącego - takie zachowanie ma na celu odpowiednie zaprezentowanie profilu, aby intruzowi wydawało się, że kot jest większy niż w rzeczywistości.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz