~Zachowanie kotów

Czy kiedykolwiek zastanawiałeś się dlaczego Twój kot zachowuje się tak jak się zachowuje? Przedstawimy Ci tutaj źródła jego zachowania łowcy i zwyczajów godowych, jego języka ciała i różnych odmian miauczenia. Damy Ci wyobrażenie o tym, jak koty postrzegają swój dom.

 Historia

Przodkowie krewnych współczesnego kota domowego prawdopodobnie po raz pierwszy zostali udomowieni przez starożytnych Egipcjan około 5000 lat temu. Pełnili oni wtedy ważną funkcję w zabezpieczaniu magazynów ze zbożem przed spustoszeniem dokonywanym przez szkodniki. Koty ceniono także jako towarzyszy. Później były czczone i wielbione jako żyjące uosobienie bogini Bastet. Bastet symbolizowała macierzyństwo i płodność. Boski status kotów zapewniał im też odpowiednie traktowanie w niewoli u człowieka. Jednakże w średniowiecznej Wielkiej Brytanii koty były tępione ponieważ uważano je za zwierzęta złowieszcze, przebiegłe i złe, zwłaszcza gdy były czarne. Szacunek i uznanie w zachodniej kulturze odzyskały dopiero w XVII wieku. Od tamtej pory ich popularność jako zwierząt domowych ogromnie wzrosła i obecnie są jednymi z najpopularniejszych ulubieńców ludzi.

Kocie zachowanie

Koty są wspaniałymi zwierzakami domowymi. Mają niewielkie wymagania. Lubią bezpieczeństwo pieleszy domowych, a dom traktują jako bazę, z której mogą wyruszać na penetrowanie swojego terytorium i polowanie. Są wybredne, na przykład jeśli chodzi o jedzenie i kontakt z wodą. Właściciel musi rozumieć naturalne, instynktowne zachowanie kota aby właściwie na nie reagować. To zachowanie obejmuje mowę ciała i przejawy zachowań seksualnych. Właściciel potrafiący odczytać intencje swojego kota jest lepiej przygotowany do radzenia sobie w nieprzewidzianych sytuacjach.

Dlaczego koty są wspaniałe?

Koty są lojalne, przyjazne i mało kłopotliwe jeśli chodzi o opiekę nad nimi. Są wspaniałymi towarzyszami ludzi w każdym wieku i wydają się czuć szczęśliwe zarówno w towarzystwie dzieci jak i starszych ludzi. Koty i ludzie rozumieją się nawzajem i to stanowi podstawę ich relacji, na przykład twój kot zawsze wie, że miałeś zły dzień w pracy (nie obchodzi go to, ale ma tego świadomość). Posiadanie kota to jedna z wielkich, prostych radości życia, a związek pomiędzy człowiekiem i kotem opiera się na przyjaźni, lojalności i szacunku.

Wszędzie dobrze, ale w domu najlepiej.

Koty lubią poczucie bezpieczeństwa jakie oferuje im ich dom. Stanowić go może każde miejsce zamieszkane przez ludzi, od wiejskiego domku do małego mieszkania w miejskim bloku. Lubią wypady na dwór i zaznaczanie swojego terytorium w stosunku do innych kotów. Jest to ważniejsze dla kocurów niż dla kotek, których to zaznaczone terytorium bywa dziesięciokrotnie większe niż terytorium kotek.

Powody, dla których koty znaczą swoje terytorium są kwestią praw przyrody. Terytorium dzikiego kota określa teren gdzie może on zdobywać pożywienie. Im jest większe, tym większe prawdopodobieństwo, że kot przeżyje. Nie ma to oczywiście większego znaczenia dla kota domowego, ale naturalny instynkt do określania swojego terytorium pozostał. Jeśli Twój kot jest szczęśliwy i kochany w domu, instynkty terytorialne nie powinny stanowić większego problemu.

Terytorium kota domowego obejmuje jego bazę – dom. Będzie używał zapachów, dźwięków, drapania i innych znaków by określić granice terytorium. Jego kształt niekoniecznie musi się pokrywać z wytyczonymi granicami Twojego ogródka. Jest zazwyczaj nieregularny. Terytorium kota pozostaje niezmienione tak długo, jak tylko kot w nim dominuje. Jeśli na jego obszarze pojawi się inny, silniejszy kot, to granice terytorium mogą ulec zmianie.

Jeśli w domu są dwa koty lub więcej, to wszystkie będą okazywały zachowania związane z instynktem terytorialnym. Wybiorą na swoje terytoria różne miejsca w domu, które mogą nawet na siebie zachodzić. Takim wspólnym miejscem może być na przykład kuchnia, jeśli są tam karmione. Mogą także rywalizować z Tobą o prawa do Twoich ulubionych miejsc – i nie będą się wcale przejmowały poszanowaniem praw człowieka. Jeśli wprowadzamy do domu nowego kota, mądrze jest pozwolić mu zapoznać się z otoczeniem, zanim spotka inne zamieszkujące tam koty lub inne zwierzęta. W ten sposób nie będzie się on czuł tak bardzo zagubiony w nowej sytuacji.

Jednym ze sposobów zaznaczania swojego terytorium przez nie wykastrowanego kocura jest spryskiwanie przedmiotów w jego obrębie moczem. Inne koty także to robią, ale znacznie rzadziej i zapach ich moczu nie jest ostry. Spryskiwanie domu moczem jest zazwyczaj niedopuszczalne dla właściciela kota. Jednakże, może mieć także miejsce w sytuacji, kiedy koty próbują ustalić hierarchię w gospodarstwie domowym, gdzie jest ich kilka, lub gdy pojawia się w nim nowy kot.

Zazwyczaj istnieje hierarchia w obrębie grupy. Dominacja może być okazywana na wiele sposobów, czasami kot przywódca myje drugiego, czasem zdarzają się przejawy agresji. Tak jak granice terytorialne, przywództwo jest jasno określone. Ciekawe do zaobserwowania są sytuacje, w których słabszy kot przejmuje przywództwo od silniejszego gdy ten jest chory lub okazuje jakieś inne słabości.

Nawet jeśli kot jest jedynym kotem w gospodarstwie może odczuwać potrzebę określenia własnego terytorium, a często rywalizuje z ludźmi o ulubione miejsce.

Kot, który wychodzi na dwór ma dostęp do wielu miejsc i mnóstwo rzeczy zajmuje jego uwagę. Kotu, który przebywa cały czas w domu należy uatrakcyjnić otoczenie. Można to osiągnąć organizując mu kilka różnych miejsc do spania i chowania się, ułatwiając dostęp do mebli, półek umieszczonych na różnych wysokościach, oraz poprzez częste kontakty i zabawy z właścicielem. Koty potrzebują wiele atrakcji, aby dobrze się bawić. Są zwierzętami zmysłowymi, jedną z największych dla nich przyjemności jest wylegiwanie się w cieple i drzemanie w czasie dnia. Upajają się ciepłem, zarówno naturalnym, jak i sztucznym, i często można odnieść wrażenie, że ich całe życie to swobodna przechadzka od jednego wygrzanego miejsca do drugiego.

Można ocenić czy kotu jest ciepło patrząc na jego pozycję, którą przyjmuje. W bardzo ciepłym pokoju lub w ciepły letni dzień przeciąga się eksponując jak najwięcej swojego ciała aby polepszyć utratę ciepła. W zimniejszą pogodę zwija się w zwarty, zatrzymujący ciepło kłębek. Awersja do zimnej pogody może pociągać za sobą niechęć do wyjścia na dwór. W takim przypadku, można uniknąć przykrych niespodzianek zapewniając kotu kuwetę z piaskiem.

Czy masz ochotę na wodę?

Koty są znane ze swojej niechęci do wody. Jeśli zmokną, nawet w czasie najmniejszej mżawki, poświęcają dobry kwadrans na staranne osuszenie się i umycie swojego futerka. Równocześnie woda wydaje się fascynować niektóre koty – szczególnie jeśli pływa w niej złota rybka. Tureckie koty Yan lubią pływać, ale prawdopodobnie tylko w ciepłych wodach tamtejszych strumieni. Jeśli chodzi o wodę do picia, należy zapewnić kotu miseczkę świeżej, czystej wody przez cały czas, ale jeśli kot pije za dużo, to może to być oznaką problemów z nerkami i należy zgłosić się do weterynarza.

Łowca

Jednym z aspektów kociego zachowania, trudnym do zaakceptowania przez właściciela, jest polowanie, szczególnie jeśli kot przynosi swoją zdobycz do domu.

Polowanie wiąże się z silnym instynktem u kotów. Gdy dorastają, doskonalą swoje umiejętności bawiąc się, obserwując mamę i naśladując ją w czasie polowania. Polowanie jest całkowicie naturalną potrzebą kota i może mieć miejsce nawet jeśli kot jest dobrze karmiony w domu. Koty lubią łowy, tropią cierpliwie i ostrożnie aż są wystarczająco blisko aby skoczyć na swoją ofiarę. Jeśli kot wraca do domu z upolowaną ofiarą i demonstruje ją, to chce abyś pogratulował mu jego waleczności. Nie ma sensu karać kota za polowanie – jest to bowiem część kociej natury, głęboko w nim zakorzeniona. Istnieją sposoby jego ograniczania, takie jak odpowiednie karmienie, zabawa z kotem jego zabawkami, która zaspokoi potrzebę aktywności czy też nie wypuszczanie z domu w nocy (kiedy to najczęściej koty polują). Innym rozwiązaniem jest umieszczenie mu dzwoneczka na jego obróżce, aby ptaki i inne potencjalne ofiary mogły usłyszeć, że nadchodzi. Jeśli się na to decydujesz, musisz się upewnić, że część obróżki jest elastyczna, aby kot mógł uciec gdy zaczepi się o gałąź lub ogrodzenie. Nie zapominaj także o regularnym odrobaczaniu kota, szczególnie jeśli poluje.

Czy rozumiesz kocią mowę ciała?

Niektórym właścicielom wydaje się, że kocia umiejętność komunikowania się z otoczeniem ogranicza się do mruczenia, miauczenia i „krzyku”. Faktycznie, jednak, koty porozumiewają się na kilka sposobów. Używają dźwięków, postawy, uszu, pyszczka i ogona, aby porozumiewać się z innymi kotami. Kotki mające młode mają szeroki zakres dźwięków pomocnych w porozumiewaniu się, nauce i karceniu swoich kociąt.

Mruczenie jest zwykle oznaką przyjemności i zadowolenia. Można łatwo je odróżnić od nisko-brzmiącego „krzyku” zarezerwowanego dla kocich lub psich intruzów.
W miauczeniu można rozróżnić kilka dźwięków, ale wszystkie właściwie wyrażają prośbę o zwrócenie na kota uwagi. Wśród nich są:

- krótkie, wysokie pomruki kiedy kot wędruje po domu w poszukiwaniu właściciela;
- głośniejsze i bardziej natarczywe miauczenie kiedy kot prosi o otworzenie drzwi bądź jedzenie;
- doniosły wrzask oburzenia w pewnych niemiłych dla zwierzęcia sytuacjach, takich jak zamknięcie go w koszyku na czas podróży lub przypadkowe nadepnięcie mu na ogon.

Koci język ciała, demonstrowany w postawie, to fascynujący temat. Ogólnie rzecz biorąc, zdrowy rozsądek pomoże Ci interpretować uczucia i potrzeby Twojego kota. Jedną z pozycji, która jest najłatwiejsza do rozpoznania jest postawa zadowolenia, rozluźniona z przymkniętymi oczyma. Rozluźniony kot przeciąga się i chowa pazurki. Dreptanie jest kolejną oznaką zadowolenia często towarzyszącą mruczeniu. Jest to wspomnienie wczesnego dzieciństwa i okresu karmienia, kiedy to kotki ugniatają matkę przednimi łapkami, aby pobudzić u niej wydzielanie się pokarmu.


Kocie uszy także wiele mówią o jego stanie ducha. Kot stawia uszy do przodu kiedy jest czujny, poluje albo słyszy interesujący go hałas. Zdenerwowany kot gwałtownie rusza uszami do tyłu, a bardzo przestraszony lub agresywny kot trzyma uszy płasko przy głowie.

Prychający, plujący kot z odsłoniętymi zębami może stanowić zaskakujący widok. To – razem z charakterystyczną pozycją bokiem i nastroszoną sierścią aby wydawać się większym – pomaga kotu przestraszyć intruza.

Nie zapominajmy też, że koci język ma więcej zastosowań niż jego ludzki odpowiednik, ponieważ dostarcza kotu wiele informacji o jego otoczeniu. Koty w rzeczywistości „wąchają” językiem. Język służy im także do utrzymywania kociej higieny, mycia się „od stóp do głów”, oraz do innych celów. Z tego powodu należy odwodzić go od całowania i lizania domowników oraz wyjaśnić dzieciom dlaczego nie jest to pożądane.

Sposób trzymania ogona także świadczy o nastroju kota. Kot wybiegający Ci na spotkanie trzyma ogon postawiony wysoko do góry, czasami z lekko zakrzywionym końcem. Lekko kołyszący się koniuszek ogona jest oznaką przyjemności (u rozluźnionego kota) lub oczekiwania (u łowcy szykującego się do skoku lub u głodnego kota czekającego na przygotowywany właśnie dla niego posiłek). Bądź ostrożny, jeśli to delikatne kołysanie zamieni się nagle w gwałtowne szarpnięcie – znaczy to bowiem, że cokolwiek robisz zaczyna to denerwować kota, a jeśli kot macha całym ogonem na boki to należy zejść mu z drogi.

Porozmawiajmy o współżyciu kotów.

 Podobnie jak inne zwierzęta, koty mają pierwotny instynkt przedłużenia gatunku poprzez rozmnażanie się. W warunkach naturalnych kotki zachodzą w ciążę tylko w pewnych okresach (w czasie rui), czyli podczas okresu godowego. Trwa on właściwie od późnej zimy do wczesnego lata, ale kotki przebywające cały czas w domach mogą zachodzić w ciążę w innych porach roku.

Zachowanie kotki w czasie rui czasem niepokoi właściciela. W tym okresie kotka „krzyczy” i może okazywać więcej uczucia, może zachowywać się bardzo głośno, może być niespokojna, tarzać się czy turlać po podłodze. Niedoświadczonym właścicielom może wydawać się, że kot cierpi. Zresztą chciałbyś zapewne uniknąć niechcianego potomstwa. Sterylizacja zmieni hałaśliwego kocura w bardziej zdyscyplinowanego i serdecznego towarzysza. Prawdopodobnie będzie mniej się włóczyć, wdawać się w bójki z innymi kotami czy znaczyć swoje terytorium moczem. Jeśli rozważasz kastrację, powinieneś porozmawiać ze swoim weterynarzem o jej konsekwencjach i kiedy najlepiej ją wykonać.